تنهایی – جاوید قدیمی

روایتی از جان دل بر پیکر جانان دل راوی کجایی، راویی کجایی تنهای تنها در این شلوغ سکوت نشسته ام دل خوش به نامی دل خوش به یادی گم کرده…

خوابم نمی بردوقتی ستاره ها دیدن روی مرا ندارند اه و اندوه هم بستره این شبهای تنهایی من شده اند

روزگار بس غریبی ست در این غربت گاه تنهایی هیچ می شوم اگر تو را نبینم! غوغای وجودیم با تو آرامش می یابد