چشمه – جاوید قدیمی

همچو مرغ حق گوییم حق همچو پروانه دور شمع جوییم حق غافل اینکه حق همینجاست پیش دو چشم پریشانمان

عیدمان عید نیست در هنگامه ی واپسین ها در چشمه ی عشق دیدن نور عید است

صدای قطرات آب می آید، از چشمه ای ابری که به حالم می گرید وا پس نهادم از این روزگار می خواهم پاهایم را استوار بر روی لغزشگاه خیال بردارم…