روزنوشت – جاوید قدیمی

ای کاش قطره ای می بودم می چکیدم از سر شوق بر سر خاطره ها تازه می کردم یادها می کشیدم خطی بر سر فاصله ها

دنیاهم تموم میشه و و میگذره فقط ما دو تا می مونیم... چطور بدون تو از دنیا باید گذشت؟

بار گناهی گر هست بسپار به خدایش توبه پذیر کرم بی حد و حسابش تو گوش به فرمان شو تا بار گناهت بزداید