heart – جاوید قدیمی

نَم نَمک کاغذم خیس می شد؛ و من نمی دانستم چرا در این اوصاف به چه خاطر آزرده ام... گر می روم یا می نگرم می رسم به تماشای رویایی…

هوا به سردی می گراید؛ اما دل های ما باید از گرمی روشنایی بخش ِ چون او متبلور شود. خود را به او که هر چیز و هر آنچه که…

باز هم، باز هم بازهای شکاری میرسند از قلب بیداد زمان من اندوهناک می نگرم می بینم تو را در دور دست پنهان کاش من هم می آمدم نزدیکت کاش…